COURTNEY MARIE ANDREWS @ ANCIENNE BELGIQUE, BRUSSEL – 04/11/21

Artiest info
Website
facebook
ANCIENNE BELGIQUE, BRUSSEL 04 /11/21

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De nu dertig jarige Courtney Mary Andrews (CMA) uit Phoenix, Arizona heeft al een heel parcours afgelegd. Ze schreef al van jongs af aan eigen nummers. Toen ze 16 was had ze voldoende songs om op tournee te gaan langs de West Coast van Amerika. Als 19-jarige deed ze backings en toetsen bij de punkpopband Jimmy Eat World, later kwam ze terecht bij Damien Jurado in Seattle en in 2014 belandde ze zelfs in Leuven, waar ze backings deed bij Milow. Tegelijk hield ze haar songschrijversschap op peil. Op dat moment had ze al 4 albums en een EP gemaakt die meer en meer aandacht kregen. Het was in Leuven dat de songs ontstaan zijn voor haar doorbraak album ‘Honest Life’ (2016) dat vooraf gegaan werd door de EP ‘Leuven Letters’ met daarop al enkele vroege versies. Sindsdien is de Amerikaanse in diverse Americana kringen internationaal opgepikt en bouwt zij gestaag verder aan haar carrière. Na de bandaanpak van haar vorige ‘May Your Kindness Remain’ (2018) is haar laatste album ‘Old Flowers’ (2020) een ingetogen break-up plaat geworden. CMA schreef de nummers al voor de corona uitbraak maar moest de release ervan uitstellen tot de zomer van vorig jaar. Live optreden kon ook alleen maar in de States. Maar sinds half oktober kan ze eindelijk haar nieuwe plaat ook live spelen voor een Europees publiek.

Dat album ‘Old Flowers’ is een songweergave van het verwerkingsproces van een afgelopen relatie van 9 jaar in spaarzame uitvoeringen met accenten van pedalsteel, wat drums en gitaar maar vooral piano dat het dramatisch karakter van de nummers versterkt. Het is eigenlijk één lange brief aan de man met wie ze bijna haar hele twintiger jaren is samen geweest. Het is een emotioneel rauw, zorgvuldig eerlijk album waarin Andrews haar eigen kwetsbaarheden en eenzaamheid blootlegt.

De AB club is goed gevuld met stoeltjes. CMA treedt solo op, wegens covid heeft ze geen band kunnen meebrengen. De nadruk van haar optreden zal vooral op die laatste plaat liggen. CMA brengt haar songs in hun kale, rauwe vorm zonder opsmuk, solo op gitaar en later ook solo aan de piano maar dat maakt de impact niet minder. Zij legt voldoende emotie in haar stem met flink wat uithalen zodat het nergens gezapig of eenvormig wordt.Wie haar platen kent en haar al live heeft gezien weet dat haar kwaliteiten liggen in haar krachtige stem met een prachtige snik erin die in combinatie met haar persoonlijke teksten diep snijden en de luisteraar vervoeren. De Amerikaanse singer songwriter betovert met kleine, bijna verstilde verhalen in haar songs. Nog meer dan op haar vorige twee albums snijdt haar laatste album diep, het is haar ‘self-healing’ album dat troost biedt voor wie daar nood aan heeft.

Het publiek luistert met volle aandacht en geeft na elke song een welgemeend applaus wat CMA er doet op wijzen hoe respectvol en stil we wel zijn maar ze weet onze houding duidelijk te appreciëren. CMA komt onopvallend het podium op, neemt haar gitaar en opent het optreden met “Rookie Dreaming” een nummer uit ‘Honest Life’. Ze speelt een nieuw lied “James Dean” maar er zouden geen andere nieuwe songs meer volgen. Zoals te verwachten komt het grootste deel van de set uit de nieuwe plaat ‘Old Flowers’ waarvan uiteindelijk alle 10 songs worden gespeeld. CMA speelt de eerste 10 songs van de set staande zichzelf begeleidend op akoestische gitaar. Zij is haar Leuvense periode nog niet vergeten. Bij “Irene” vertelt ze dat ze het nummer schreef toen ze 6 maand in België woonde toen ze 25 jaar was en back-up singing deed. Het was geen aangename periode voor haar maar het heeft wel een aantal geweldige nummers opgeleverd zoals dit knappe nummer. CMA heeft een kristalheldere stem, elk woord is verstaanbaar. CMA weet dat de fans de toedracht van haar laatste album kennen en laat de lyrics voor zich spreken, er is geen inleiding of bindtekst nodig bij prachtsongs als “How You Get Hurt”, “Burlap String” of “Break the Spell”. Halfweg dreigt een zekere eenvormigheid met slechts stem en gitaar maar stem en lyrics zijn zo geladen dat je geen nood hebt aan extra muzikale invulling omdat de songs moeiteloos de aandacht vasthouden. De oorsprong van het lied “If I Told You” gaat terug naar die momenten bij een volle maan die zij beleefde met vrienden die haar naar de top van een berg hadden gebracht om de zon te zien ondergaan en gelijktijdig de opkomst van de maan. Het is wellicht het mooiste nummer van de plaat. Hier live, lichten uit, elk woord is verstaanbaar, stem gaat omhoog, prachtig.

“Table for One” is mid-tempo en weerom prachtig. Ze was 20 jaar oud toen ze de song afmaakte en zich op een hele vreemde plaats bevond. “Cause I'm a little bit lonely/ A little bit stoned/ And I'm ready to go home/ You don't wanna be like me/ This life, it ain’t free/ Always chained to when I leave”. CMA imponeert als zij hoog gaat zingen bij aanvang van het prachtige titelnummer van haar voorlaatste album “May Your Kindness Remain”. Zij zingt het hier live zonder opsmuk, met veel stemintonatie, je gelooft wat ze zegt, ze forceert haar stem nergens.

Dan gaat ze aan de piano zitten en volgt op een indrukwekkende manier een trits zeer persoonlijke songs te beginnen met “Guilty” waarin ze de schuld van het opbreken van de relatie bij zichzelf lijkt te leggen, over het triestig schrijnende “Carnival Dream”: “Will I ever let love in again?/ I may never let love in again/ Will I ever let love in again?/ I may never let love in again” gevolgd door een kippevelvertolking van “Old Flowers” met een naadloze overgang naar “Ships In The Night” haar farewell song versterkt aan het eind met dramatisch pianospel. Hoe schoon tristesse kan zijn, aan het eind klinkt soelaas, het is over, ik ben erdoor. Dit waren vier cruciale songs op rij aan de piano. Hierbij komen haar kwaliteiten als songwriter en performer ijzersterk naar voor.

Ze komt nog graag terug voor een Encore die we op haar verzoek mogen invullen. Dat wordt aan de gitaar het mooie, prachtige titelnummer uit “Honest Life” gevolgd aan de piano met “Together Or Alone” dat een laatste keer diep snijdt.

De tijd is voorbij gevlogen maar op een intense manier, na 1 u 5’ zit het optreden er op. De intimiteit van een solo akoestisch optreden leent zich perfect voor het persoonlijke karakter van de liedjes van Andrews. Tijdens het optreden wordt het duidelijk dat deze persoonlijke songs bij CMA al een tijdje achter de rug liggen. Je hebt de indruk dat Andrews in de tussentijd, na 3 jaar van uiteengaan en 18 maanden sinds het uitkomen van het album niet meer dezelfde persoon is. Die gevoelens van verlatenheid en kwetsbaarheid zijn inmiddels vervangen door een veel groter vertrouwen en kracht. Je voelt dat die moeilijke periode van haar leven nu echt wel voorbij is. CMA voert niettemin haar songs live met veel geloofwaardigheid en inleving uit, je proeft de emotie in de lyrics en haar onberispelijke kristalheldere stem vervoert. Ze komt bescheiden, warm en oprecht over. Topoptreden!

Marc Buggenhoudt

Foto's Yvo Zels

Setlist
1. Rookie Dreaming (Honest Life, 2016)
2. James Dean (new)
3. It Must be Someone Else’s Fault (Old Flowers, 2020)
4. Irene (Honest Life, 2016)
5. How You Get Hurt (Old Flowers, 2020)
6. Burlap String (Old Flowers, 2020)
7. Break the Spell (Old Flowers, 2020)
8. If I Told (Old Flowers, 2020)
9. Table for One (Honest Life, 2016)
10. May Your Kindness Remain (May Your Kindness Remain, 2018)
11. Guilty (Old Flowers, 2020)
12. Carnival Dream (Old Flowers, 2020)
13. Old Flowers (Old Flowers, 2020)
14. Ships in the Night (Old Flowers, 2020)
Encore:
15. Honest Life (Honest Life, 2016)
16. Together Or Alone (Old Flowers, 2020)